Πρόκειται για ηλικιωμένη ασθενή από τη Λέσβο, η οποία προσεκομίσθη επειγόντως στο Μετροπόλιταν με παράλυση και των δύο κάτω άκρων. Τα πόδια ήταν ωχρά, παγωμένα και ήταν αδύνατη η ανίχνευση αιματικής ροής στην περιφέρεια, ενώ υπήρχε παντελής έλλειψη κινητικότητας από τα γόνατα και κάτω. Ισχνές μονοφασικές αιματικές ροές ανιχνεύονταν στο επίπεδο των μηριαίων αρτηριών.  Τα συμπτώματα αναφέρονταν από διημέρου.

Έφερε μαζί της αξονική αγγειογραφία, η οποία περιέγραφε πολλαπλές αθηρωματικές αλλοιώσεις και θρόμβωση των μηριαίων άμφω.

Η ασθενής πριν εμφανίσει αυτά τα συμπτώματα περπατούσε κανονικά και παρά την ηλικία της, ζούσε μόνη και μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί.  Έπασχε από θρομβοπενία για την οποία ήταν υπό αγωγή με ελτρομβοπάγη, που κατά πάσα πιθανότητα ήταν και η αιτία της θρόμβωσης.

 

Συνήθως η όψιμη προσέλευση ασθενών με  ισχαιμία, ειδικά όταν συνοδεύεται με παράλυση του σκέλους είναι δυσοίωνη και συχνά η προσπάθεια επαναιμάτωσης μπορεί να είναι και επικίνδυνη. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα όταν αφορά και τα δύο πόδια.  Σε περίπτωση αποτυχίας της επαναιμάτωσης υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ακρωτηριασμού και των δύο κάτω άκρων ή απώλειας της ζωής.

 

Παρόλα αυτά έγινε επείγουσα ενδαρτηριακή ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία η οποία ανέδειξε θρόμβωση και στις δύο μηριαίες αρτηρίες, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

 

Αποφασίσθηκε η διενέργεια θρομβόλυσης μέσω ενδαρητριακού καθετήρα που τοποθετήθηκε αρχικά στον αριστερό μηριαίο διαχασμό και κατόπιν στην αριστερή εν τω βάθει μηριαία αρτηριά. Σημείο προσπέλασης ήταν η  δεξιά βραχιόνιος.

 

Η ασθενής εισήχθη στη μονάδα εντατικής θεραπείας και ξεκίνησε έγχυση ανασυνδυασμένου ανθρώπινου ενεργοποιητή του πλασμινογόνου (rTPA / alteplase) με αντλία, διαμέσω του καθετήρα θρομβόλυσης.

 

Σε αγγειογραφικούς επανελέγχους που διενεργήθηκαν μετά από κάποιες ώρες και την επόμενη ημέρα διαπιστώθηκε λύση των θρόμβων και επιτυχής επαναιμάτωση των βασικών αρτηριακών κλάδων, αλλά λόγω εμμονής του θρόμβου εντός της εν τω βάθει μηριαίας αρτηρίας  έγινε μετακίνηση του καθετήρα με σκοπό τη στοχευμένη τοπική θρομβόλυση και κατόπιν αγγειοπλαστική με μπαλόνι, όπως φαίνεται στη παρακάτω εικόνα.

 

Ήδη από της πρώτες ώρες της διαδικασίας η αιματική ροή των κάτω άκρων βελτιώθηκε, τα πόδια ζεστάθηκαν και υπερβαίνοντας τις προσδοκίες της ομάδος, η κινητικότητα των κάτω άκρων άρχισε να επανέρχεται σταδιακά (ισχνές κινήσεις των δακτύλων του αριστερού κάτω άκρου)

 

Η παρέμβαση  ήταν ανεπίπλεκτη και μετά το πέρας της έγινε τελική αγγειογραφία η οποία ανέδειξε επαναιμάτωση των κάτω άκρων και λύση των θρομβώσεων.

 

 

 

Η ασθενής έλαβε εξιτήριο με τριφασικές ροές στην περιφέρεια των κάτω άκρων άμφω, αλλά περιορισμένη κινητικότητα λόγω του ισχαιμικού επεισοδίου.  Δεν εμφάνισε γενικές επιπλοκές λόγω της επαναιμάτωσης, ούτε περιφερικά μικροέμβολα. Η συνολική της νοσηλεία ήταν τριήμερη.

 

Πέραν κάθε προσδοκίας, σε επανεξέταση μετά από κάποιους μήνες η κινητικότητα των κάτω άκρων είχε επανέλθει πλήρως (!), και η ασθενής μπορούσε πλέον να περπατήσει χωρίς βοήθημα, κάτι το οποίο ήταν έκπληξη και για εμάς. Οι ροές παρέμεναν τριφασικές και δεν υπήρχαν πλέον ισχαιμικά σημεία ή συμπτώματα.

 

Η θρομβόλυση είναι μία καλή εναλλακτική, όταν τηρούνται οι ενδείξεις γίνεται με σχετική ασφάλεια και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα από την ανοιχτή θρομβεκτομή, γιατί επιτρέπει την επανασυραγγοποίηση ακόμη και μικρότερων περιφερικών κλάδων που έχουν θρομβωθεί.