Ένα από τα ιατρικά προβλήματα που σχετίζονται με το μοντέρνο τρόπο ζωής είναι η αθηρωμάτωση. Είναι η κυριότερα αιτία απόφραξης των αρτηριών, προκαλώντας προβλήματα όπως στεφανιαία νόσο (στηθάγχη – έμφραγμα του μυοκαρδίου), αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, νεφραγγειακή νόσο, περιφερική αγγειοπάθεια κ.ά.

Αρμοδιότητα της Αγγειοχειρουργικής είναι και η αντιμετώπιση της περιφερικής αγγειακής νόσου.

Τι είναι η περιφερική αγγειακή νόσος των κάτω άκρων;

Πρόκειται για βλάβες των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τα πόδια, προκαλώντας μείωση της αιματικής ροής που τελικά δίνει μια ποικιλία συμπτωμάτων και επιπλοκών.
Κυριότερη αιτία είναι η αθηρωμάτωση.
Οι βλάβες αυτές είναι στενώσεις ή αποφράξεις των αρτηριών που προκαλούν αύξηση των αντιστάσεων, μείωση της ροής στα αγγεία και επιπλοκές όπως οξείες θρομβώσεις που μπορεί να οδηγήσουν και σε οξεία ισχαιμία.

Πού οφείλεται;

Τα αίτια της νόσου είναι ποικίλα, σημαντικό όμως ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η αυξημένη χοληστερόλη, το ανδρικό φύλο κ.ά. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις οι αρτηριακές βλάβες μπορεί να οφείλονται και άλλου, πχ σε σύνδρομα παγίδευσης, προηγηθέντα τραύματα, ρευματολογικά νοσήματα, αιματολογικά νοσήματα κ.ά.

Ποια είναι τα συμπτώματα

Εξαρτώνται από το στάδιο της νόσου. Μικρές βλάβες μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματικές. Το πρώτο σύμπτωμα που εμφανίζει η νόσος είναι πόνος στους μύες του ποδιού μετά από βάδιση. Συνήθως, αλλά όχι απαραίτητα ο πόνος αναφέρεται στη γάμπα και περιγράφεται σαν “κράμπα”. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και στο μηρό ή στους γλουτούς. Συχνά ο πόνος αυτός αναγκάζει τον ασθενή να σταματήσει. Μετά από λίγη ξεκούραση περνάει και εμφανίζεται εκ νέου μετά από την ίδια απόσταση βάδισης. Ανάλογα με την ταχύτητα βάδισης ή την κλίση του δρόμου, αυτή η απόσταση μεταβάλλεται. Όσο σοβαρότερη είναι η νόσος, τόσο μειώνεται η απόσταση βάδισης που εμφανίζεται ο πόνος. Σε ποιο σοβαρές καταστάσεις ο πόνος υπάρχει ακόμη και σε ανάπαυση ή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος γιατί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος απώλειας του σκέλους Επόμενο στάδιο είναι οι λεγόμενες τροφικές αλλοιώσεις και απώλεια ιστού, που ξεκινάει από έλκη και καταλήγει μέχρι και νέκρωση των ιστών (γάγγραινα)

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Αν εμφανίζετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα ή έχετε επιβαρυμένο ιστορικό, επιβάλλεται η επίσκεψη σε αγγειοχειρουργό. Συνήθως η διάγνωση είναι απλή και μια απλή εξέταση μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη ή μη της νόσου. Ανάλογα με τα ευρήματα μπορεί να ζητηθούν περαιτέρω εξετάσεις, όπως το triplex αρτηριών ή κάποιου είδους αγγειογραφία. Παρόμοια συμπτώματα μπορεί να οφείλονται και σε άλλα αίτια, μη αγγειακά.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Ανάλογα με το στάδιο, η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική. Η συντηρητική περιλαμβάνει διακοπή του καπνίσματος, ρύθμιση των άλλων παραγόντων κινδύνου, βάδιση και φαρμακευτική αγωγή.
Η επεμβατική μπορεί είναι είτε ενδαγγειακή (αγγειοπλαστική, στεντ κλπ) πού γίνεται συνήθως με ειδικούς καθετήρες και συσκευές μέσω μιας αρτηριακής παρακέντησης (συνήθως στη ρίζα του μηρού) ή χειρουργική. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται συνδυασμός ανοιχτής και ενδαγγειακής παρέμβασης.